Jak rozpoznać cukrzycę?

Szacuje się, że na całym świecie żyje ponad 400 mln osób dorosłych, które mają cukrzycę. Problemem jest m.in. bezobjawowy początek schorzenia. Trudno jest rozpoznać pierwszy etap zachorowania na cukrzycę typu 2, jeśli pacjentowi nic nie dolega i nie wykonuje okresowych badań. Cukrzyca to pierwsza niezakaźna choroba, która została uznana przez ONZ za epidemię XXI wieku. Jak rozpoznać cukrzycę? Jakie są jej objawy?

Dwa najpopularniejsze rodzaje cukrzycy

Cukrzyca to choroba metaboliczna, której cechą charakterystyczną jest występowanie podwyższonego poziomu glukozy we krwi. Stan ten fachowo nazywany jest hiperglikemią. Powodem pojawienia się takiego stanu w organizmie pacjenta są niedobory insuliny lub nieprawidłowe jej działanie. Sama insulina w naszym ciele wydziela jest przez komórki beta wysp trzustkowych.

Najczęściej mówi się o dwóch podstawowych rodzajach cukrzycy:

  • typu I,
  • typu II.

Typ cukrzycy determinuje też pierwsze jej objawy. Inne będą one u chorych na pierwszy typ tej choroby, a inne, jeśli zdiagnozowana będzie cukrzyca typu II.

Objawy cukrzycy typu I

Jeśli skupimy się tylko na objawach cukrzycy typu I, to okazuje się, że chorobę stosunkowo łatwo jest rozpoznać. Często rozwija się w sposób nagły, powoduje zwiększone pragnienie i suchość w ustach. Fachowo stan ten nazywany jest polidypsją. Zdarza się, że chorzy na cukrzycę typu I piją nawet po kilka litrów wody dziennie, a nie powoduje to ugaszenia dojmującego pragnienia. Pojawiają się i inne problemy, jak:

  • częste oddawanie moczu (poliuria), także w nocy (nykturia);
  • moczenie się;
  • brak energii;
  • nasilona senność;
  • skrajne poczucie zmęczenia;
  • nagły spadek masy ciała;
  • niewyraźne widzenie;li>
  • ciągłe łaknienie.

Mogą pojawić się i inne, mniej specyficzne objawy cukrzycy typu I – skórne objawy, przy czym u pacjenta występuje skłonność do ropnych zakażeń skóry. Wszelkiego rodzaju rany pojawiające się na skórze goją się źle i bardzo długo, a procesowi gojenia mogą towarzyszyć nawracające infekcje. Skóra traci elastyczność, a błony śluzowe jam ciała mogą być wysuszone, co dobitnie świadczy o odwodnieniu pacjenta. Osoby, u których rozwija się cukrzyca typu I, zgłaszają też problemy z nawracającymi zakażeniami układu moczowo-płciowego.

Bezobjawowy początek choroby

O ile przy cukrzycy typu I pojawia się wiele objawów, świadczących o początku tego schorzenia, o tyle cukrzyca typu drugiego początkowo może przebiegać całkowicie bezobjawowo. Na tym etapie może zostać wykryta właściwie przypadkowo, jeśli pacjent wykonuje okresowe badania kontrolne.

Do grupy ryzyka zachorowania na cukrzycę typu II należą osoby z nadwagą lub otyłe. Zbyt duża masa ciała to czynnik, który predysponuje do rozwoju cukrzycy. W takim przypadku warto co pewien czas robić sobie badania kontrolne z krwi. Jeśli zostanie wykryty podwyższony poziom glukozy to sygnał, że możliwy jest rozwój cukrzycy typu II. Ostateczne potwierdzenie takiej diagnozy będzie wymagało oznaczenia poziomu hemoglobiny glikowanej lub wykonania testu OGTT.

Bez badań, cukrzyca typu II przez długi czas może przebiegać bez objawów i nieustająco wyniszczać organizm. Wyższy poziom cukru we krwi po posiłkach nie boli, dlatego pacjenci nie mają poczucia tego, że dzieje się z nimi coś niedobrego. Kiedy już tak się staje, cukrzyca może być tak zaawansowana, że nie obejdzie się bez leczenia farmakologicznego lub nawet wstrzykiwania insuliny.

Objawy cukrzycy typu II

Kiedy wysoki poziom cukru we krwi utrzymuje się przez dłuższy czas, u pacjenta mogą być identyfikowane specyficzne objawy cukrzycy typu II:

  • częste oddawanie moczu,
  • uczucie suchości w ustach,
  • zwiększony apetyt,
  • odczuwanie głodu po posiłkach,
  • zwiększone uczucie pragnienia,
  • niespodziewana utrata masy ciała mimo braku zmiany trybu odżywiania,
  • zmęczenie,
  • problemy z widzeniem,
  • bóle głowy,
  • trudne gojenie się ran,
  • nawracające infekcje,
  • brak energii i nieustanne zmęczenie,
  • drętwienie i mrowienie w dłoniach i stopach.

U chorych mogą pojawić się wszystkie lub tylko niektóre objawy cukrzycy typu II, a często też pacjent i jego najbliżsi nie wiążą ich z ryzykiem zachorowania na cukrzycę. Wówczas chory przez długi czas pozostaje nieświadomy swojej choroby, a gdyby odpowiednio wcześnie została ona zdiagnozowana, wówczas można by ją skutecznie leczyć, bez konieczności iniekcji insuliny. Wiele daje zmiana trybu życia na zdrowszy i bardziej aktywny. Z diety należy wykluczyć produkty o wysokim indeksie glikemicznym – wbrew pozorom będą to nie tylko słodycze, ale i potrawy tłuste, białe pieczywo itp.

Więcej szczegółowych informacji znajdziecie m.in. na https://diabetyk24.pl/blog-section/objawy-cukrzycy

Jak w porę wykryć cukrzycę?

Znając podstawowe objawy cukrzycy, można w porę zgłosić się do lekarza i ją rozpoznać w wyniku przeprowadzonych badań krwi. Błędem popełnianym przez wielu z nas jest brak reakcji na objawy ze strony organizmu i rezygnowanie z badań okresowych, które każdy powinien wykonywać regularnie. Tylko one mogą zasygnalizować lekarzowi rodzinnemu, że być może rozwija się u pacjenta cukrzyca typu II – bezobjawowo, a jednak badania krwi wskazują wyraźnie na podwyższony poziom glukozy.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.

*

*

*