SIGNOPAM

Wskazania SIGNOPAM

SIGNOPAM jest preparatem przeznaczonym do krótkotrwałego leczenia zaburzeń snu utrudniających normalnego funkcjonowanie oraz w ramach premedykacji.

Działanie SIGNOPAM

SIGNOPAM jest preparatem zaliczanym do kategorii pochodnych 1,4-benzodiazepiny. Jego działanie obejmuje znaczną część ośrodkowego układu pokarmowego, szczególnie układ limbiczny oraz podwzgórze, czyli te struktury, które odpowiadają za normalizację stanów emocjonalnych. Intensyfikuje zatrzymujące właściwości komórek nerwowych GABA-ergicznych w obrębie kory mózgowej, hipokampa, móżdżku, wzgórza oraz podwzgórza. Ponadto preparat wpływa na wzrost powinowactwa receptora GABA-ergicznego do kwasu gamma-aminomasłowego stanowiącego endogenny neuroprzekaźnik blokujący. Temazepam charakteryzuje się właściwościami odpowiadającymi za działanie nasenne, uspokajające i przeciwlękowe. W mniejszym stopniu działa przeciwdrgawkowo i powoduje zwiotczenie mięśni szkieletowych. Po zastosowaniu preparat w szybkim tempie przenika z przewodu pokarmowego. Najwyższe stężenie we krwi obserwuje się po upływie blisko 1 godziny. Przemiany metaboliczne temazepamu mają miejsce w wątrobie. Proces wydalania odbywa się przede wszystkim dzięki aktywności nerek.

Dawkowanie SIGNOPAM

– lek przeznaczony do stosowania doustnego
– dokładną dawkę i sposób podawania leku ustala się indywidualnie dla każdego pacjenta
– przy zaburzeniach snu zazwyczaj stosuje się dawkę wynoszącą 1-2 tabl. przyjmowane na 30 minut przed snem; nie należy zażywać więcej niż 4 tabl./24h
– przy premedykacji zaleca się 2-4 tabl. jednorazowo na 30-60 minut przed planowanym zabiegiem.

Przeciwwskazania SIGNOPAM

– często obserwuje się uczucie senności, spadek reaktywności, amencję, brak orientacji, osłabienie siły mięśniowej, ataksję, zaburzenia wzroku
– rzadko pojawiają się mdłości, zaburzenia żołądkowe, przesuszenie śluzówki jamy ustnej
– sporadycznie występuje ból głowy, zaburzenia hematologiczne
– obserwuje się też działanie hipotensyjne, retencję moczu, nieotrzymanie moczu, ogólne osłabienie, utratę przytomności, utratę łaknienia, uczuleniowe skórne zmiany, wzrost czynności aminotransferazy, problemy z funkcjonowaniem wątroby, reakcje paradoksalne, zaburzenia ruchu, problemy z pamięcią, spadek aktywności seksualnej