Rzeżączka to choroba przenoszona drogą płciową, która wywoływana jest przez bakterię o nazwie dwoinka rzeżączki, zwaną inaczej gonokokiem. Rzeżączką można zarazić się podczas każdego kontaktu seksualnego bez użycia prezerwatywy. Bakteria może zostać przeniesiona na partnera nie tylko podczas stosunku waginalnego, ale także analnego lub oralnego. Istnieje także możliwość zarażenia się w wyniku użycia tych samych akcesoriów erotycznych (np. wibratorów) bez ich wcześniejszego umycia.

Jakie są objawy rzeżączki?

Symptomy rzeżączki u kobiet:

• Nietypowe upławy z pochwy (wydzielina waginalna może stać się gęstsza niż zazwyczaj i przybrać zielonkawy lub żółtawy odcień)
• Krwawienie i plamienie pomiędzy okresami
• Krwawienie po stosunku
• Zwiększenie obfitości miesiączek
• Ból podbrzusza
• Pieczenie podczas oddawania moczu

Symptomy rzeżączki u mężczyzn:

• Nietypowe upławy z penisa (wydzielina może mieć biały, zielony lub żółty odcień)
• Pieczenie podczas oddawania moczu
• Ból jąder
• Zapalenie napletka mogące skutkować opuchlizną

W niektórych przypadkach dwoinka rzeżączki może rozprzestrzenić się także w obrębie innych obszarów ciała. Odbycie stosunku analnego bez użycia prezerwatywy wiąże się z ryzykiem rozwoju infekcji wewnątrz odbytu, której głównymi objawami są dyskomfort, ból i upławy. Natomiast w wyniku kontaktu zainfekowanej spermy lub wydzieliny pochwowej z oczami, może dojść do zapalenia spojówek objawiającego się bólem, podrażnieniem, łzawieniem i opuchnięciem oczu.

Należy pamiętać, że rzeżączka w niektórych przypadkach może przebiegać w bezobjawowy sposób. Szacuje się, że około 50% kobiet i 10% mężczyzn nie doświadcza żadnych widocznych symptomów rozwoju choroby. W takich przypadkach rzeżączka wykrywana jest zazwyczaj dopiero wtedy, gdy rozwijająca się infekcja doprowadzi do poważniejszych komplikacji zdrowotnych. 

Jak można zarazić się rzeżączką?

Dwoinka rzeżączki może zostać przekazana partnerowi podczas waginalnych, analnych lub oralnych stosunków seksualnych. Bakterią można zarazić się także w wyniku dzielenia akcesoriów erotycznych (np. wibratorów).

Warto podkreślić, że rzeżączką nie można zarazić się poprzez:

• Całowanie lub przytulanie
• Wspólne kąpiele
• Używanie tych samych sztućców
• Dzielenie ręczników

Komplikacje rzeżączki

Wczesne zdiagnozowanie rzeżączki i podjęcie odpowiednich kroków w celu wyleczenia choroby wiąże się z bardzo małym prawdopodobieństwem wystąpienia powikłań zdrowotnych. Jeśli jednak infekcja rozwija się w bezobjawowy sposób, zdiagnozowanie choroby bez wykonania badań na obecność chorób wenerycznych może być niemożliwe.

Szacuje się, że u około 10 – 20% kobiet w wyniku zaniedbania leczenia rzeżączki dochodzi do zapalenia narządów miednicy mniejszej – dolegliwości mogącej skutkować bólem miednicy, bezpłodnością oraz ciążą pozamaciczną. Mężczyźni mogą natomiast doświadczyć stanu zapalnego jąder i gruczołu krokowego, który w niektórych przypadkach skutkuje obniżeniem płodności.

Diagnozowanie rzeżączki

Jedynym sposobem diagnozowania rzeżączki jest poddanie się testom na obecność chorób wenerycznych. Takie badanie powinno się wykonywać po każdym stosunku odbytym bez użycia prezerwatywy, chyba że zarówno ty, jak i twój partner posiadacie absolutną pewność, że jesteście zdrowi.

Leczenie rzeżączki

Rzeżączka to choroba o podłożu bakteryjnym. Leczenie infekcji opiera się zatem na stosowaniu odpowiednich antybiotyków. Lek może zostać zastosowany zarówno w formie zastrzyku, jak i doustnie. Pojedyncza dawka antybiotyku jest zazwyczaj wystarczająca do tego, aby całkowicie zwalczyć infekcję.

Do momentu całkowitego wyleczenia choroby należy zachować wstrzemięźliwość seksualną. W szczególności odradzane jest odbywanie stosunków seksualnych bez użycia prezerwatywy. Badaniu na obecność chorób wenerycznych powinni zostać poddani wszyscy partnerzy seksualni zakażonej osoby, nawet jeśli nie doszło u nich do wystąpienia objawów.

Źródło: klikmedik.pl