MYCOMAX

Wskazania MYCOMAX

MYCOMAX wykorzystywany jest podczas leczenia kandydozy śluzówki jamy ustnej, gardła, przełyku, dróg moczowych, skóry i błon śluzowych, grzybicy skóry gładkiej, pachwin, stóp, łupieżu pstrego, a także u dzieci przy drożdżycach układowych i drożdżycy europejskiej. Ponadto stosowany przy drożdżycy pochwy (ostrej bądź nowotworowej), kandydozy układowej, posocznicy drożdżakowej, drożdżycy europejskiej płuc, kryptokokowym zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych oraz jako środek zapobiegawczy zakażeniom grzybiczym.

Działanie MYCOMAX

MYCOMAX jest pochodną triazolu, należy do kategorii leków przeciwgrzybicznych. Jego działanie obejmuje: Cryptococcus neoformans, Candida spp., rodzaje Microsporum, Trichophyton, Epidermophyton, Coccidioides immitis. Zatrzymuje proces syntezy ergosterolu, który potrzebny jest do syntezy błony komórkowej komórek grzyba. Nie wykazuje właściwości przeciwandrogenowych. W szybkim tempie i dość dobrze po zastosowanie przenika z przewodu pokarmowego. Tylko w niewielkim stopniu rozkładany jest w wątrobie. Proces wydalania preparatu przede wszystkim ma miejsce dzięki aktywności nerek.

Dawkowanie MYCOMAX

– preparat przeznaczony do stosowania dożylnego we wlewie kroplowym z prędkością 10 ml/min
– dokładną dawkę ustala lekarz indywidualnie dla każdego pacjenta, w zależności od jego wieku i dolegliwości
W przypadku osób dorosłych zaleca się:
– przy kandydozie układowej i rozsianej  I dzień – 400 mg, później 200-400 mg/24h przeważnie przez 10-14 dni
– przy kandydozie jamy ustnej i gardła w zależności od stanu odporności 50-200 mg/24h
– przy kandydozie dróg oddechowych, skóry i śluzówek i kandydurii 100-200 mg/24h
– przy kryptokokozach  I dzień – 400 mg, później 200-400 mg/24h
– w profilaktyce zaleca się dawkę od 50 mg do 400 mg/24h.

Przeciwwskazania MYCOMAX

– obserwuje się niezbyt nasilone dolegliwości jelitowo-żołądkowe (mdłości, bóle brzucha, luźny stolec), a także zmiany skórne w postaci wysypki, wzrost czynności aminotransferaz, stężenia kreatyniny i mocznika we krwi, ból głowy
– rzadziej występują poważne zmiany w liczbie poszczególnych składników krwi, objawy nadwrażliwości
– rzadko pojawiają się poważne uszkodzenia wątroby