Grzybica paznokci – jak sobie z nią poradzić?
RedakcjaGrzybica paznokci to duży problem – nie tylko ze względów estetycznych ale również z powodu bardzo trudnego leczenia. Choć u niektórych przebiega ona bezobjawowo, to nie oznacza że nie można się nią z kimś ,,podzielić’’ np. na basenie.
Skąd się bierze grzybica?
Za rozwój grzybicy paznokci odpowiedzialne są dermatofity, drożdżaki i pleśnie. Najczęściej grzybica paznokci obejmuje paznokcie u stóp, rzadziej u rąk.
Objawy grzybicy paznokci, czyli co powinno wzbudzić nasz niepokój:
-płytka paznokci staje się żółtawa, białokremowa lub czasem nawet zielona
-płytka ulega zmętnieniu – staje się mało przejrzysta
-płytka ulega znacznemu pogrubieniu i pofałdowaniu
-paznokcie łatwiej się łamią i są bardziej kruche
Często grzybicy paznokci u stóp towarzyszy również grzybica międzypalcowa. Między palcami dochodzi do pęknięć naskórka. Miejsca te obejmuje stan zapalny, pojawiają się zaczerwienienia i bolesne nadżerki. Dla chorego trudny do wytrzymania staje się silny świąd i pieczenie między palcami. O takiej stopie mówi się: stopa atlety lub sportowca.
Kogo grzybica lubi najbardziej?
Na rozwój grzybicy stóp i paznokci najbardziej narażone są osoby:
-chore na cukrzycę, łuszczycę oraz AIDS
-pracującekaloszach, nieprzewiewanym obuwiu
-długo przebywające w obuwiu, w wilgotnym i ciepłym pomieszczeniu
-często korzystające z publicznych basenów, saun
-nie dbające o higienę
-borykające się z problemem nadpotliwości stóp
-często moczące ręce, używające gumowych rękawic
-często korzystające z usług kosmetyczek w niesprawdzonych gabinetach kosmetycznych
Co robić żeby się nie nabawić grzybicy stóp i paznokci?
Po pierwsze należy dbać o higienę stóp, tzn. myć dokładnie nogi, dobrze wycierać skórę między palcami. Osoby borykające się z częstą potliwością stóp są szczególnie narażone na rozwój grzybicy, dlatego też powinny starać się chodzić w przewiewnym obuwiu, stosować preparaty mające na celu ograniczenie wydzielania potu, często myć i wietrzyć stopy. Kobiety powinny pamiętać o tym, aby nie chodzić w używanych już rajstopach czy podkolanówkach. Można je założyć ale dopiero po wcześniejszym wypraniu.
Leczenie grzybicy paznokci
Na wstępie warto od razu zaznaczyć, że leczenie tej przypadłości jest bardzo trudne, długie i żmudne.Po zdiagnozowaniu grzybicy, najlepiej przez lekarza specjalistę – dermatologa , przychodzi pora na niestety kosztowne leczenie. Najczęściej do walki z grzybicą paznokci wybierane są lakiery do paznokci zawierające substancje przeciwgrzybicze np. Loceryl, Batrafen, Polfungicid.Zazwyczaj stosuje się 8% cyklopiroks i 5% amorolfinę. Przed rozpoczęciem stosowania lakieru należy usunąć jak największą część chorobowo zmienionej płytki paznokciowej.Ze względu na to, że lakiery mają długi i bezpośredni kontakt z płytką paznokciową, zapewniają ciągłą podaż substancji leczniczej. Są dostępne na receptę.
Zaawansowana grzybica paznokci wymaga jednak leczenia tabletkami/kapsułkami, zawierającymi np. itrakonazol, flukonazol czy terbinafinę. Leki te oczywiście są również na receptę, a o dawkowaniu decyduje lekarz. Zwykle najlepsze rezultaty, ze względu na długość działania, osiąga się stosując preparaty zawierające itrakonazol. Często konieczne jest jednak leczenie zarówno lekami doustnymi jak i lakierami czy też kremami.
Bez recepty można kupić w aptece:
-lakiery, sztyfty: Nailner, Nailexpert, Oliprox (ich cena jest wysoka ale wydajność również), alternatywnie ze względu na cenę Acifungin Forte
-dodatkowo można używać preparatów przeciwgrzybicznych w postaci pudrów, aerozoli np. Daktarin, Steper, Acifungin, Acerin, Scholl, maści/kremów np. Dakterin, Lamisilat, Clotrimazol.
Można również próbować smarowania paznokci olejkiem z drzewa herbacianego, moczenia w ciepłej wodzie z octem (50ml octu na 5L wody, przez 10-15 minut). Ważne jest, aby przed zastosowaniem leków miejscowych dobrze oczyścić i wysuszyć stopy oraz paznokcie.
Podsumowując warto podkreślić, że grzybica paznokci w większości przypadków jest bardzo trudna do wyleczenia. Wyleczenie jest możliwe, ale zajmuje to niektórym chorym wiele czasu (nawet kilka lat) i pochłania dużo pieniędzy. Ważne jest, aby w miarę szybko udać się do dermatologa (nawet bez skierowania) i rozpocząć leczenie – najlepiej lekami na receptę.
Dodaj komentarz