Gruźlica – sposób zakażenia, objawy, leczenie

Gruźlica to choroba zakaźna, na którą może zachorować każdy człowiek, bez względu na wiek. Jest to jednostka chorobowa przenosząca się droga kropelkową i od kilkunastu lat w Polsce stosuje się na nią szczepionki, wchodzące w cykl szczepień obowiązkowych, bezpłatnych. Do niedawna można było powiedzieć, że udało się ograniczyć stopień zachorowalności społeczeństwa na tą chorobę zakaźną ale prawdopodobnie celowe unikanie szczepienia przeciwko gruźlicy przez rodziców małych dzieci sprawia, że gruźlica zaczyna pojawiać się nawet w przedszkolach.

GrużlicaJak można się zarazić gruźlicą i co się wtedy dzieje?

Gruźlicę wywołuje prątek Mycobacterium tuberculosis. Najczęstszą drogą zakażenia przez człowieka jest droga kropelkowa, potem pyłkowa i na końcu pokarmowa (woda, mleko bez obróbki termicznej).

Najczęściej zarazić się można po prostu od innej zakażonej prątkiem gruźlicy osoby. A że niejednokrotnie gruźlica nie daje jednoznacznych objawów w pierwszym stadium, zakażenie drogą kropelkową od innej nieświadomej swojej choroby osoby jest bardzo łatwe. Źródłem zakażenia są również zwierzęta np. krowa, owca, świnia.

W momencie wniknięcia prątka gruźlicy do dróg oddechowych może on zostać po prostu wykrztuszony. Jeśli przeniknie jednak do organizmu powoduje powstanie stanu zapalnego. W miejscu zainfekowanym dochodzi do namnażania się prątków i ich migracji do węzłów limfatycznych. Może się również zdarzyć, że prątek dostanie się do organizmu a nie wywoła pełnoobjawowego zakażenia. O takiej osobie mówi się, że jest nosicielem.

Rodzaje gruźlicy

Gruźlica kojarzy nam się z chorobą obejmującą płuca, może jednak dotyczyć innych miejsc, w których rozwija się proces zapalny. Mogą to być: jelita, nerki, węzły chłonne, skóra, kości, stawy.

Kto powinien uważać?

Na zakażenie prątkiem wywołującym gruźlicę powinny uważać:

  • osoby nie zaszczepione na tą chorobę
  • osoby pracujące codziennie z chorą na gruźlicę osobą nie stosującą się do zasad higieny życia i pracy
  • osoby spożywające surowe mięso, nieprzegotowane mleko prosto od krowy zakażonej prątkiem
  • osoby palące tytoń, spożywające alkohol – to czynniki sprzyjające

Objawy gruźlicy

Objawy gruźlicy są dość charakterystyczne, ale zdarza się, że w ogóle nie pojawiają się w pierwszej fazie choroby. Należą do nich:

-stany podgorączkowe

-brak apetytu, nagły spadek masy ciała

-kaszel na początku suchy a potem z bardzo gęstą wydzieliną

-reakcje alergiczne np. bolesne, sino-czerwone plamy na nogach

-zapalenie spojówek, ból w klatce piersiowej

-powiększone węzły chłonne

-duża ilość plwociny zawierająca również krew

Objawy te mogą pojawić się nagle lub rozwijać się w czasie. Może się zdarzyć również, że dojdzie do ,,samowyleczenia’’ np. po okresie kilkutygodniowych objawów. Stan taki można poznać tylko po zrobieniu zdjęcia rentgenowskiego klatki piersiowej. Ustąpienie objawów niestety nie jest równoznaczne z wyleczeniem. Konieczna jest wizyta u lekarza i dalsze leczenie.

Diagnoza choroby

Po zaobserwowaniu u siebie niepokojących objawów należy zgłosić się do lekarza. Powinien skierować pacjenta na badanie polegające na pobraniu plwociny, dzięki której w warunkach laboratoryjnych można sprawdzić czy są w niej prątki gruźlicy.

Dokonuje się również próby wykonania skórnego testu tuberkulinowego. Wynik dodatni wskazuje na obecność na skórze prątków, ale nie jest to w wielu przypadkach jednoznaczne z potwierdzeniem zakażenia. Dodatkowo lekarz może skierować pacjenta na badanie rentgenowskie, na którym można będzie zauważyć ewentualne nacieki, zwapnienia (toczący się stan zapalny lub blizny po zapaleniu).

Leczenie gruźlicy

Leczenie gruźlicy jest procesem długotrwałym. Zwykle trwa koło 6-9 miesięcy. Pacjent takiemu leczeniu poddawany jest w szpitalu, w odizolowaniu od innych pacjentów. Dopiero po około dwóch miesiącach można przypuszczać, że pacjent już nie prątkuje, czyli nie zaraża.Podstawowym leczeniem jest oczywiście leczeniem antybiotykami, ale dodatkowo można stosować również inne techniki np. terapię światłem głównie ultrafioletowym. Leczenie wspomaga się również dietą wysokobiałkową. Ważne jest, aby mimo uciążliwych skutków ubocznych zażywanych leków (biegunki, uszkodzenie nerek, wątroby a nawet słuchu) nie przerywać leczenia. Członkowie rodziny, życiowi partnerzy profilaktycznie mogą przyjmować leki takie jak: izoniazyd lub ryfampicyna.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.

*

*

*

Copyright by DrogaPoZdrowie.pl - Portal Wiedzy o Zdrowiu (c) 2009 - Wszelkie Prawa Zastrzeżone