Czy wirus HCV uszkadza tylko wątrobę?

Wirus HCV znany jest przede wszystkim ze swych właściwości niszczenia komórek wątroby i doprowadzania do rozwoju jej marskości. Czy wirus HCV uszkadza tylko wątrobę? Jak HCV wpływa na nerki? Czym jest krioglobulinemia? Jak HCV wpływa na czynność tarczycy? Jakie choroby skóry i tkanki łącznej mogą wiązać się z zakażeniem HCV? Jakie zaburzenia neurologiczne HCV może wywoływać? Czym jest zespół Sjorgena?

hcvCzym jest wirus HCV?

Wirus HCV to jeden z wirusów hepatotropowych, wywołujący wirusowe zapalenie wątroby typu C. Zarazić się nim można na drodze krwiopochodnej, poprzez kontakty seksualne z osobami zakażonymi albo poprzez transmisję przezłożyskową w trakcie ciąży.

Czy wirus HCV uszkadza tylko wątrobę?

  • Wirus HCV jest odpowiedzialny przede wszystkim za zapalenie wątroby, zarówno o przebiegu ostrym jak i przewlekłym. Przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby prowadząc do marskości wątroby wiąże się z dużym ryzykiem rozwoju raka wątrobowokomórkowego w przyszłości.
  • Uszkodzenie wątroby nie jest jedyną poważną konsekwencją zakażenia wirusem HCV. Ma on zdolność generowania schorzeń o podłożu autoimmunologicznych, indukując powstawanieprzeciwciał uszkadzających różne struktury organizmu bądź zaburzających ich czynność.

Zakażenie wirusem HCV często doprowadza do rozwoju:

-krioglobulinemii,

– uszkodzeń nerek,

-nowotworów układy chłonnego,

– małopłytkowości,

– chorób tarczycy,

– chorób skóry,

-schorzeń tkanki łącznej,

– zaburzeń neurologicznych,

– zespołu Sjorgena.

Czym jest krioglobulinemia?

Krioglubulinemia to choroba polegająca na obecności we krwi przeciwciał, które w warunkach obniżonej temperatury otoczenia wytracają się, tworząc złogi uszkadzające naczynia i wywołujące ich zapalenie. Manifestuje się najczęściej jako drobne wybroczyny na skutek uszkadzania ścian naczyń krwionośnych, bóle stawowe oraz osłabienie. Krioglubulinemia może występować samoistnie jako schorzenie pierwotne bądź wtórnie do innych chorób, na przykład zakażenia wirusem HCV.

Jak HCV wpływ na nerki?

Uszkodzenie nerek w przebiegu zakażenia wirusem HCV najczęściej dotyczy kłębuszków nerkowych. Mechanizm tych zmian najprawdopodobniej związany jest z indukcją syntezy immunoglobulin i tworzeniem przez nie kompleksów, które następnie odkładają się w kłębuszkach, uszkadzając je. Zakażenie wirusem HCV wiąże się przede wszystkim z dwoma rodzajami kłębuszkowego zapalenia nerek, mianowicie błoniasto-rozplemowym i błoniastym kłębuszkowym zapaleniem nerek. Te dwa zapalenia zwykle skutkują rozwojem zespołu nerczycowego, czyli wydalaniem z moczem dużej ilości białka z wtórnym rozwojem obrzęków. Kłębuszkowe zapalenia nerek nie rzadko mogą doprowadzać do niewydolności nerek, zmuszając do podjęcia dializ bądź konieczności przeszczepu nerki.

Jaki wpływ wirus HCV wywiera na czynność tarczycy?

Wirus HCV poprzez stymulowanie wytwarzania różnych przeciwciał przez zakażony organizm, wywiera wpływ na funkcjonowanie wielu jego elementów, między innymi gruczołu tarczycowego. Pod wpływem HCV mogą powstawać zarówno immunoglobuliny hamujące jego działalność, jak i ją pobudzające, skutkując rozwojem niedoczynności albo nadczynności tarczycy.

Jakie choroby skóry mogą się wiązać z zakażeniem wirusem HCV?

Zakażenie wirusem HCV wykazuje znamiennie częstsze współwystępowanie z liszajem płaskim oraz porfirią skórna późną.

  • Swędzące wykwity grudkowe w liszaju płaskim typowo lokalizują się w okolicy nadgarstków i wyprostnej powierzchni podudzi, znikają bez pozostawienia blizn.
  • Porfirię skórną późną natomiast cechują pęcherze, przebarwienia i stwardnienia powstające na skutek ekspozycji na światło słoneczne bądź czynniki mechaniczne, jak otarcia czy inne urazy.
  • Zaobserwowano ponadto, że u pacjentów zakażonych HCV częściej pojawiają się rumień wielopostaciowy, pokrzywka i bielactwo.

Za jakie zaburzenia neurologiczne może odpowiadać HCV?

Zakażenie wirusem HCV dezorganizuje często funkcjonowanie całego organizmu, zaburzając także pracę układu nerwowego. Na skutek przewlekłej obecności wirusa w organizmie mogą pojawiać się mrowienia, drętwienia, zaburzenia czucia, a czasami nawet osłabienie siły mięśniowej rąk i nóg, nazywane polineuropatią obwodową.Czasami wirus HCV może zwiększać ryzyko rozwoju zmian otępiennych czy udarów mózgu.

Jaki jest związek wirusa HCV ze schorzeniami tkanki łącznej?

Większość chorób tkanki łącznej ma podłoże autoimmunologiczne, czyli związane z uszkadzaniem struktur organizmu przez jego własne przeciwciała. Zakażenie wirusem HCV stymuluje produkcję takich immunoglobulin, dlatego zwiększa zapadalność na choroby z autoagresji. Najczęściej spotykanymi schorzeniami o takim podłożu związanymi często z zakażeniem HCV są reumatoidalne zapalenie stawów, twardzina układowa, zapalenie wielomięśniowe i zapalenie skórno-mięśniowe.

  • Reumatoidalne zapalenie stawów cechuje się sztywnością poranną, bólem i ograniczeniem ruchomości stawów, zwłaszcza stawów nadgarstkowych.
  • Zapalenie wielomięśniowe i skórno-mięśniowe natomiast powoduje osłabienie siły mięśniowej mięśni obręczy barkowej i biodrowej oraz charakterystyczne rumieniowe zmiany skórne.
  • Twardzina układowa przebiega między innymi pod postacią uczucia wzmożonego napięcia skóry twarzy, wygładzenia zmarszczek czy zaburzeń połykania.

Czym jest zespól Sjorgena?

Zespół Sjorgena to inaczej zespół suchości, choroba o podłożu autoimmunologicznym, dla której typowy jest brak łez, czyli tak zwana kseroftalmia, oraz brak śliny w jamie ustnej. Chorobę często spotyka się u zakażonych HCV.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.

*

*

*