Objawy stwardnienia rozsianego

Stwardnienie rozsiane to choroba głównie ludzi młodych, uważających się za zdrowych i bagatelizujących większość dolegliwości. Jak może przebiegać stwardnienie rozsiane? Jakie objawy mogą w tej chorobie wystąpić? Czy choroba zawsze wygląda tak samo? Czy „mroczek przed oczami” może zapowiadać stwardnienie rozsiane? Czy można przeoczyć początek tego schorzenia?

Jak może przebiegać stwardnienie rozsiane?

  • Stwardnienie rozsiane najczęściej przebiega w postaci rzutowo-remisyjnej. Ta forma dotyczy około 85% chorych i polega na pojawianiu się objawów w trakcie rzutu choroby, ich stopniowym ustępowaniu i na koniec wstępowaniu wtak zwany okres „ciszy” klinicznej aż do kolejnego ataku.
  • Rzadszą odmianą jest postać wtórnie postępująca, którą cechuje początkowe występowanie rzutów i remisji, po których objawy jednego z ataków nie mijają i rozpoczyna się powolne pogarszanie stanu neurologicznego chorego bez okresów poprawy.
  • Najrzadziej, u około 15% ludzi obserwuje się postać pierwotnie postępującą, w której to od samego początku choroby występuje powolne pogarszanie się kondycji neurologicznej osoby ze stwardnieniem rozsianym.

Czy stwardnienie rozsiane zawsze objawia się tak samo?

Cechą charakterystyczną dla stwardnienia rozsianego jest ogromna różnorodność objawów klinicznych, ich duża zmienność zarówno pod względemnatury jak i ciężkości. Manifestacją tej choroby może być w zasadzie każdy przejaw uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego. Z tego właśnie powodu ludzie chorujący na to samo schorzenie mogą nie mieć ani jednej wspólnej dolegliwości. Bardzo często w przebiegu choroby dochodzi do całkowitego ustąpienia pierwszych objawów. Symptomy kolejnych rzutów zwykle utrzymują się na stałe, jednak w różnym stopniu.

Czy „mroczek przed oczami” to początek stwardnienia rozsianego?

Mimo iż uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego w przebiegu stwardnienia rozsianego mogą dotyczyć całego układu, istnieje pewna skłonność do lokalizowania się ognisk demielinizacyjnych w pewnych określonych okolicach. Do takich stref należy skrzyżowanie wzrokowe. Patologia umiejscowiona w tejże strukturze może powodować różne zaburzenia widzenia, między innymi ubytek pola widzenia w postaci „mroczka przed oczami”. Często chorzy skarżą się na dwojenie obrazu, niewyraźne widzenie, osłabienie ostrości wzroku, trudności w rozróżnianiu kolorów, całkowitą utratę wzroku w jednym oku bądź obu, ograniczenie pola widzenia od pojedynczego mroczka aż do niedowidzenia połowiczego. Także, jak widać, pierwszym objawem stwardnienia rozsianego może być pozornie niewinny mroczek przed oczami. Nie zawsze jednak niewielki ubytek pola widzenia to do razu poważna choroba neurologiczna. Taki mroczek może także wynikać ze zwykłego przemęczenia narządu wzroku i mija po krótkiej drzemce. Objawy oczne zwiastujące stwardnienie rozsiane zwykle pojawiają się w ciągu kilku godzin lub dni.

Manifestacją oczną nierzadko rozpoczynającą tę chorobę demielinizacyjną jest pozagałkowe zapalenie nerwu wzrokowego, w przebiegu którego główne skargi stanowi ból oczodołu, pogorszenie ostrości widzenia i zaburzenia rozpoznawania barw, głównie czerwonej i zielonej.

Czy można nie zauważyć początku stwardnienia rozsianego?

W związku z tym, że najczęściej pierwsze objawy choroby całkowicie ustępują, dopiero kolejne rzuty mogą zasugerować stwardnienie rozsiane. Symptomy o niewielkim nasileniu zwykle są ignorowane przez ludzi i większość z nich przeważnie nie podejrzewa u siebie jakiejś poważnej choroby. Do objawów najczęściej lekceważonych należą przemijające drętwienia rak i nóg, niewielkie zaburzenia w oddawaniu moczu pod postacią problemów z zatrzymaniemmoczu lub nietrzymaniem moczu,dyskretne zaburzenia ostrości widzenia, okresowe osłabienie widzenia na jedno oko. Biorąc pod uwagę różnorodność, zmienność nasilenia objawów i czasami kilkusekundowy czas ich trwania, nie trudno przeoczyć pierwsze manifestacje stwardnienia rozsianego .

Jakie objawy mogą wystąpić w przebiegu stwardnienia rozsianego?

  • Zaburzenia widzenia – Dwojenia obrazu, nieostre widzenie, problemy z rozróżnianiem barw, przemijająca utrata wzroku na jedno oko lub oba, pogorszenie pola widzenia to częste manifestacje zajęcia przez ogniska demielinizacyjne skrzyżowania wzrokowego.
  • Zaburzenia ze strony układu ruchu – Najczęstszym objawem stwardnienia rozsianego jest osłabienie siły kończyn. Może ono dotyczyć jednej kończyny, dwóch lub wszystkich czterech i przebiegać pod postacią niedowładu albo porażenia. Najcięższą formę stanowi porażenie czterokończynowe. Uszkodzenie układu ruchu nierzadko wiąże się ze wzrostem napięcia mięśni szkieletowych, tak zwaną spastycznością.
  • Zaburzenia równowagi i koordynacji – W przebiegu stwardnienia rozsianego częstym miejscem patologii jest móżdżek odpowiadający za kontrolę koordynacji ruchowej. Chorzy mają problemy z wyraźnym mówieniem. Charakterystycznym objawem jest tak zwana mowa skandowana. Chorzy wypowiadają słowa z nadmierną akcentacją w nieprawidłowych miejscach wyrazów. Poza tym chodzą niepewnie, nie koordynują ruchów kończyn i tułowia. Typową cechą jest także drżenie kończyn.
  • Zaburzenia czucia – Prawie wszyscy chorzy na stwardnienie rozsiane mogą potwierdzić występowanie u nich na jakimś etapie schorzenia drętwień czy mrowień zlokalizowanych zwykle w okolicy twarzy, tułowia czy kończyn. Specyficznym przejawem uszkodzenia układu nerwowego jest tak zwany objaw Lhermitte’a. To wyjątkowo nieprzyjemne wrażenie przebiegania prądu wzdłuż kręgosłupa stanowi konsekwencję przygięcia głowy do klatki piersiowej, utrudniając codzienne funkcjonowanie.
  • Zaburzenia kontroli zwieraczy – Nietrzymanie kału lub nagłe parcie na stolec występuje rzadziej niż trudności w oddawaniu moczu, nie mniej jednak często pojawiają się u chorych zaparcia. Nietrzymanie moczu albo nagłe parcie na mocz zawsze trzeba weryfikować z możliwością infekcji układu moczowego zanim zacznie się podejrzewać stwardnienie rozsiane, mimo iż te objawy nie są w tym schorzeniu rzadkością.
  • Zaburzenia funkcji seksualnych – Zarówno u kobiet jak i u mężczyzn ze stwardnieniem rozsianym pojawiają się także i takie dolegliwości. Utrata popędu płciowego czy impotencja są powszechnym problemem u przedstawicieli płci męskiej. Żeńska grupa chorych skarży się natomiast zwykle na brak odpowiedniego nawilżenia pochwy, trudności w odczuwaniu orgazmu oraz na przykre dolegliwości bólowe w okolicy narządu rodnego w trakcie stosunku płciowego.
  • Zaburzenia emocjonalne -Najczęściej przebiegają pod postacią labilności emocjonalnej, przymusowego płaczu lub śmiechu nieadekwatnego do sytuacji. Czasami u chorych stwierdza się depresję.
  • Zaburzenia funkcji poznawczych – Kłopoty z pamięcią, rozumieniem faktów, orientacją , niezdolność uczenia się, problemy z liczeniem mogą u niektórych bardziej doskwierać niż dolegliwości fizyczne, a występują częściej niż pierwotnie sądzono.
  • Zmęczenie – Stałe zmęczenie, łatwa męczliwość podczas wysiłku fizycznego lub umysłowego stanowi ciągły objaw u chorych na stwardnienie rozsiane bądź pojawia się jako zapowiedź kolejnego rzutu.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.

*

*

*