Jak leczy się dusznicę?
RedakcjaDusznica bolesna (inaczej dławica piersiowa) to zespół objawów niewydolności wieńcowej. Pojawia się najczęściej po większym wysiłku fizycznym, wskutek zimna lub silnego zdenerwowania. Jak sobie z nią radzić i czy można ją skutecznie leczyć?
Leczenie dusznicy bolesnej
Dusznica ma postać napadową. Gdy taki atak nastąpi, należy uspokoić chorego i podać mu leki na rozszerzenie naczyń wieńcowych lub leki uspokajające – muszą to być środki przepisane wcześniej przez lekarza. Jeśli atak dusznicy nie ustępuje, konieczne jest wezwanie lekarza. W szpitalu pacjent poddawany jest serii badań, w tym elektrokardiograficznej próbie wysiłkowej, EKG Holtera i echokardiografii spoczynkowej, czasami także koronografii oraz scyntygrafii. Na podstawie tych badań podejmowane są dalsze działania.
W większości przypadków dławicę piersiową leczy się tylko farmakologicznie. Podawana jest aspiryna, nitrogliceryna (należy ją zawsze nosić przy sobie na wypadek ataku – ratuje wtedy choremu życie), nitraty, beta-blokery oraz ewentualnie inne leki dostosowane indywidualnie do pacjenta. Leków nie wolno pod żadnym pozorem odstawiać bez zgody lekarza, nie można też samodzielnie zwiększać dawek. Odpowiednio wcześnie podjęte leczenie farmakologiczne i stosowanie się do zaleceń lekarza zazwyczaj przynoszą oczekiwane skutki, jeśli jednak stan chorego się pogarsza, niezbędne są zabiegi chirurgiczne. Przy dusznicy najczęściej wykonywanym zabiegiem chirurgicznym jest angioplastyka (tzw. balonikowanie), wszczepienie by-passów, laseroterapia, a w skrajnych przypadkach przeszczep serca.
Niezbędna jest również zmiana stylu życia. Przy chorobach wieńcowych nie wolno palić papierosów, pić dużych ilości kawy i alkoholu, nadużywać soli oraz cukru. Zalecana jest zdrowa dieta oraz utrzymanie prawidłowej masy ciała. Chorzy nie powinni całkowicie rezygnować z aktywności fizycznej, jednak rodzaj wysiłku musimy skonsultować z lekarzem prowadzącym. Przy dusznicy należy także leczyć choroby współistniejące – zazwyczaj jest to nadciśnienie tętnicze, podwyższony cholesterol, cukrzyca.
Kto musi uważać na dusznicę?
Dławica piersiowa jest konsekwencją niedokrwienia mięśnia serca. Najczęściej na dusznicę zapadają mężczyźni po 40 roku życia, u kobiet choroba ta pojawia się zwykle po 60-tce. Dusznica może być dziedziczna, ale jej obecność to w dużej mierze efekt niezdrowej diety, braku ruchu, palenia papierosów, cukrzycy. Dlatego zamiast ją leczyć, starajmy się jej zapobiegać dzięki profilaktyce zdrowotnej.
Dławica piersiowa jest bardzo nieprzyjemnym schorzeniem, bo utrudnia codzienne funkcjonowanie. Podczas wysiłku fizycznego chory męczy się i odczuwa ból w klatce piersiowej, który ustępuje dopiero po zażyciu nitrogliceryny i zaprzestaniu aktywności. Zagrożeniem jest także stres, zmiana pogody, niezdrowe jedzenie. Ból przy dusznicy jest tępy, rozrywający, duszący, rwący, ściskający, palący. Odczuwa się go po lewej stronie klatki piersiowej lub za mostkiem, bóle mogą też promieniować do gardła, szczęki, ramienia, barku, dłoni lub pleców. Zamiast bólu, odczuwalna bywa tylko duszność i uczucie ciężkości na klatce piersiowej.
Jeżeli bóle w klatce piersiowej są bardzo silne, trwają długo i pojawiają się także w chwilach odpoczynku, może to być sygnał, że grozi nam zawał serca – dławicę piersiową niestabilną nazywa się często stanem przedzawałowym. Nieleczona dusznica bolesna nierzadko kończy się upośledzeniem sprawności lub przedwczesną śmiercią spowodowaną zawałem serca. Można jednak tego uniknąć zmieniając styl życia i podejmując leczenie.
Dodaj komentarz