W naszym społeczeństwie ,,nie picie’’ na spotkaniu rodzinnym, towarzyskim jest uznawane za rzecz odmienną i mało zrozumiałą. Biorąc jednak pod uwagę, jaki duży problem można mieć z nadużywaniem alkoholu to bycie abstynentem jest o wiele bardziej korzystne dla zdrowia człowieka, rodziny i otoczenia. Jeśli więc ktoś nie chce pić to należy zostawić go w spokoju.

Diagnoza choroby alkoholowej

Czy ten kieliszek to już za dużo czy może to norma? Takie pytanie zadaje sobie najczęściej rodzina osoby, która pije za dużo. W większości przypadków tak właśnie jest, że osoba nadużywająca picia alkoholu nie dostrzega tej niebezpiecznej granicy. Znakiem ostrzegawczym na pewno jest wspomniany problem dostrzeżenia osoby pijącej tego, że pije za dużo. Takie ciągłe zaprzeczanie mówi, o tym że już mamy do czynienia z chorym człowiekiem, którego umysł wypiera problem.

Kolejnym ostrzeżeniem jest moment, w którym picie alkoholu powoduje zaniedbywanie obowiązków domowych, abstynencję w pracy, pojawienie się objawów abstynencji alkoholowej (nudności, drżenie, pocenie się) w momencie braku spożywania alkoholu przez krótki czas, spożywanie coraz większej ilości alkoholu.

Kiedy i jak rozpocząć leczenie alkoholizmu?

Problem z leczeniem alkoholizmu polega na uświadomieniu chorego, że nadużywa alkoholu. Chęć i samozaparcie jest podstawą do podjęcia próby wyleczenia. W momencie, gdy szybko uda się namówić chorego na leczenie, kłopoty z odstawieniem alkoholu być może nie będą takie uciążliwe. Jednak gdy konieczna jest już detoksykacja organizmu w ośrodku zamkniętym samopoczucie chorego będzie znacznie gorsze w momencie odstawienia alkoholu. Niekiedy konieczne jest również podawanie leków uspakajających takich jak pochodne benzodiazepin. Chorzy mogą uczęszczać do tzw. grupy Anonimowych Alkoholików, gdzie otrzymują wsparcie psychiczne, mogą zauważyć, że inni też mają problem i też próbują przestać pić. Wielka moc drzemie również po stronie rodziny i przyjaciół, którzy powinni wspierać chorego na każdym etapie leczenia. Jest to niejednokrotnie bardzo trudne, gdyż będąc pod wpływem alkoholu chory na pewno sprawił im wiele nieprzyjemności, bólu, poczucia winy i wstydu.

Co dalej?

Życie w abstynencji dla chorego na alkoholizm człowieka jest nie lada wyzwaniem. Tak jak w przypadku innych uzależnień ważne jest samozaparcie. Czasem konieczna jest zmiana otoczenia, znajomych, omijanie miejsc które mocno kojarzą się z piciem. Ważna jest samokontrola osób towarzyszących choremu np. unikanie podawania alkoholu na spotkaniach rodzinnych, towarzyskich.