WZW C- wyrok śmierci ?

Wirus HCV wywołujący wirusowe zapalenie wątroby typu C, obok wirusa HIV, stanowi aktualnie największe zagrożenie z patogenów infekcyjnych przenoszonych drogą krwi. Czy trzeba się go bać? Jakie są konsekwencje zarażenia się tym wirusem? Czy można temu w jakiś sposób zapobiec?

Wirus HCV podobnie jak wirus HBV należy do grupy wirusów hepatotropowych, czyli takich, które największym upodobaniem darzą wątrobę, wywołując jej zapalenie. O wirusie HCV wiadomo od stosunkowo niedługiego czasu, mianowicie od około 25 lat, a od jakiś 20 lat istnieją metody laboratoryjnej pozwalające wykazać jego obecność we krwi. Dla nas znaczy to jedno, istnieje grupa ludzi, którzy są zarażeni wirusem HCV, o tym nie wiedząc. Zarazili się wirusem zanim go zidentyfikowano, a później nigdy się nie badali. Dla pozostałej części społeczeństwa ważne jest więc pamiętanie o takiej możliwości.

Jak się można zarazić wirusem HCV?

Najczęstszą drogą przenoszenia jest krew i preparaty krwiopochodne, również przeszczepiane narządy. Aktualnie w punktach krwiodawstwa czy przy pobieraniu narządów bada się dawców między innymi pod kątem wirusów heptotropowych, zwłaszcza HCV. Ryzyko zakażenia stwarzają wszelkie zabiegi z przerwaniem ciągłości powłok skórnych, nie tylko procedury medyczne w ośrodkach służby zdrowia, gdzie to ryzyko już praktycznie nie istnieje z uwagi na jednorazowy sprzęt oraz precyzyjną sterylizację narzędzi wielokrotnego użytku, ale także tatuaże wykonywane w zakładach nie przestrzegających podstawowych zasad bezpieczeństwa czy dożylnie podawane narkotyki w środowiskach narkomanów. Stosunki seksualne z zakażonymi HCV stanowią kolejną drogę potencjalnego zakażenia. Podobnie jak rodzenie dziecka bądź karmienie piersią przez zakażoną matkę.

Jakie objawy daje zakażenie wirusem HCV?

Wirus HCV jest wirusem hepatotropowym i powoduje zapalenie wątroby, jednak nie zawsze towarzyszą temu specyficzne czy chociażby zauważalne objawy. Żółtaczka pojawia się u mniej niż 20% osób, zdecydowanie częściej występuje osłabienie i złe samopoczucie. Wirus HCV rzadko wywołuje ostre zapalenie wątroby. Zwykle od razu rozpoczyna się przewlekłe zapalenie, mogące doprowadzić do marskości wątroby, czego konsekwencją z kolei może być rak wątrobowokomórkowy. Zdecydowanie rzadziej niż w przebiegu WZW typu B. dochodzi do rozwoju dolegliwości pozawątrobowych, takich jak zapalenie stawów czy krioglobulinemia.

Jak rokuje zakażenie wirusem HCV?

U zdecydowanej większości zakażonych , zapalenie wątroby rozwija się powoli i może mieć różne nasilenie. U około 20% może przechodzić w marskość.Piorunujące, inaczej nadostre, zapalenie wątroby występuje rzadko, jednak stwarza poważne zagrożenie zejścia śmiertelnego. Pewne czynniki pozwalają przewidzieć szybszą progresję zapalenia w marskość. Należą do nich:

– płeć męska

– starszy wiek chorego w momencie zakażenia

– wysoka wiremia, to znaczy duża ilość wirusa obecnego we krwi

– spożywanie alkoholu.

Marskość wątroby jest stanem nieodwracalnym. Aktualne możliwości terapeutyczne nie pozwalają na przywrócenie czynności zniszczonej wątroby.

Jak rozpoznać zakażenie wirusem HCV?

Zakażenie wirusem HCV najczęściej jest wykrywane przypadkowo u osób bez wcześniej występujących objawów. Zwykle podczas rutynowej kontroli stwierdza się podwyższone parametry wątrobowe albo w czasie oddawania krwi w punkcie krwiodawstwa wykrywa się przeciwciała anty-HCV. Potwierdzenie zakażenie wirusem HCV stanowi obecność
HCV-RNA lub przeciwciał anty-HCV.

Jak można leczyć zakażenie wirusem HCV?

W ostrym zapaleniu wątroby najważniejsze jest leczenie objawowe i odpoczynek -dieta zapewniająca podaż odpowiedniej ilości kalorii, leki przeciwwymiotne w przypadku nudności i wymiotów takie jak metoklopramid czy ondansetron, preparaty przeciwbólowe. Unikać należy paracetamolu, który stosowany w zbyt wysokich dawkach sam może uszkadzać wątrobę, a w przypadku już istniejącego zapalenia, może nasilać uszkodzenie wątroby.

Piorunujące zapalenie wątroby wymaga leczenia na oddziale intensywnej terapii. W jego przypadku należy liczyć się koniecznością przeszczepienia wątroby.

W przewlekłym zapaleniu wątroby celem terapii jest zahamowanie namnażania wirusa, normalizacja parametrów wątrobowych, spowolnienie albo nawet regresja zmian zapalnych i włóknieniowych wątroby, przez to również zmniejszenie ryzyka raka wątrobowokomórkowego, a także poprawa jakości życia. W leczeniu stosuje się interferon alfa, lamiwudynę, adefowir orz entakawir.

Jak można zapobiec zakażeniu wirusem HCV?

Należy unikać kontaktu z krwią bądź wydalinami innych osób, ponieważ nigdy nie wiemy, czy człowiek, z którym mamy kontakt nie jest zakażony. Często on sam może o tym nie wiedzieć. W tym celu konieczne jest stosowanie gumowych rękawiczek przy takim kontakcie. Unikanie przypadkowych stosunków seksualnych bez zabezpieczenia prezerwatywą stanowi kolejną drogę ryzyka. Jeśli decydujemy się na tatuaż, trzeba wybrać zakład, który przestrzega zasad używania sprzętu jednorazowego użytku. Noworodki urodzone przez zakażone matki, nie powinny być karmione przez nie piersią. Niestety ciągle nie istnieje szczepionka przeciwko wirusowi HCV.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.

*

*

*