Czy ADHD można leczyć farmakologicznie?

Chorzy w związku z postawiona diagnozą zespołu nadpobudliwości psychoruchowej oczekują propozycji konkretnych działań. Jak zatem można pomóc osobom z ADHD? Jakie preparaty farmakologiczne mogą okazać się skuteczne? Czy zioła są przydatne w terapii ADHD?

czy ADHD można leczyć?Co stanowi istotę zespołu nadpobudliwości ruchowej?

Istotą tej choroby są zaburzenia przekaźnictwa dopaminy i noradrenaliny w obrębie ośrodkowego układu nerwowego, co skutkuje nadmierną impulsywnością, ruchliwością, nadpobudliwością i zaburzeniami koncentracji uwagi .

Jak można pomóc chorym z ADHD?

  • Sama diagnoza dla wielu chorych jest źródłem ukojenia, bowiem przestają być „dziwakami”, stają się ludźmi chorymi wymagającymi terapii. Ich niezwykłe zachowania są po prostu objawami jakiegoś konkretnego schorzenia, na które cierpią też inni ludzie. „Chorowanie w grupie” lub sama świadomość, że na świecie jest więcej takich osób jak ja, poprawia nastrój. Zatem należy przyjąć, iż właściwe rozpoznanie samo w sobie już stanowi zalążek jakiejś kuracji.
  • Podstawą każdej kuracji jest zwiększenie wiedzy pacjenta na temat choroby. Człowiek z ADHD powinien wiedzieć, czego może się po sobie spodziewać w przebiegu tego schorzenia, dlaczego takie a nie inne objawy się pojawiają, jak można leczyć zespół nadpobudliwości psychoruchowej, co stanowi istotę problemu. Im więcej wiemy, tym mniej się boimy, a lęk nie rzadko pojawia się u chorych z ADHD. Jak człowiek lepiej zna swoje schorzenie, bardziej angażuje się w terapię. Z kolei zaangażowanie pacjenta to podstawa powodzenia każdego leczenia.
  • Kolejnym krokiem kuracji jest wyrobienie pewnych nawyków „stabilizujących” codzienność chorych. Należy sobie na przykład zapisać, by w każdy piątek o 18:OO iść na zakupy, a w czwartek o 19:00 zrobić listę produktów do kupienia. Pozornie oczywiste rzeczy dla chorych nie są wcale takie proste, wymagają od nich ogromnej dyscypliny i silnej woli. Takie czynności, wprowadzając rutynę, przyzwyczajają chorych do robienia rzeczy, na które nie zawsze w danym momencie mają ochotę i do konieczności bycia konsekwentnym w działaniach. Nabycie umiejętności adaptacji do sytuacji nie zawsze fascynujących i przyjemnych to cenna zaleta nie tylko dla chorych na ADHD.
  • Podczas terapii zespołu nadpobudliwości psychoruchowej warto skorzystać z pomocy fachowców w dziedzinie psychiatrii lub psychologów. Jedyną formą zajęć, która faktycznie przynosi efekty w tym schorzeniu jest terapia behawioralna, której celem jest tak zwane poszukiwanie „wzmocnień”, poprawiających nastrój i codzienne funkcjonowanie. Elementy życia czyniące go bardziej ponurym, nieciekawym powinno się w miarę możliwości eliminować.
  • Dzieci z rozpoznanym ADHD mają często problemy z mówieniem. Wysławiają się niewyraźnie, nie rzadko jąkając się. Logopeda powinien okazać się w tym przypadku bardzo pomocny. Od rodziców natomiast oczekuje się nieocenionych pokładów cierpliwości i wytrwałości w ćwiczeniach z dzieckiem. Zadanie to jest o tyle trudne, że osoby z ADHD łatwo się nudzą i zwykle nie realizują poleceń do końca.
  • Osoby z ADHD, zwłaszcza dzieci mogą mieć problemy z powolnym jedzeniem, przeżuwaniem kęsów i łatwym krztuszeniem się. Robią wszystko szybko, chaotycznie, nie zdając sobie sprawy z możliwych konsekwencji i ryzykując zadławieniem. Rodzice takich pociech powinni pilnować ich podczas posiłków, kroić dania na mniejsze porcje, zwracać uwagę w razie konieczności.

Czy ADHD można leczyć farmakologicznie?

Zespół nadpobudliwości psychoruchowej to schorzenie o nieznanej etiologii, ale poznanym mechanizmie, w związku z tym istnieje objawowe leczenie farmakologiczne wpływające na nasilenie przewodnictwa dopaminergicznego i noradrenergicznego w ośrodkowym układzie nerwowym. Uważa się, że jest to jedyna skuteczna metoda, która może wyleczyć ADHD i zapobiegać jego nawrotom.

  • Metylofenidat, który jest inhibitorem zwrotnego wychwytu dopaminy i noradrenaliny, nasilając przewodnictwo deficytowych neurotransmiterów, redukuje objawy, czasami nawet doprowadzając do ich całkowitego ustąpienia.
  • Atomoksetyna, nasilająca przede wszystkim przekaźnictwo noradrenergiczne, może nie tylko doraźnie czy przewlekle łagodzić objawy, ale także zapobiegać ich wystąpieniu w przyszłości..
  • Niektóre pochodne amfetaminy w dawkach leczniczych, dużo mniejszych od tych powodujących pobudzenie, okazały się skuteczne w zwalczaniu uciążliwych dolegliwości w przebiegu ADHD. Amfetamina w bardzo małych dawkach działa wyciszająco i uspokajająco.
  • Piracetam zaliczany do leków nootropowych, poprawia ukrwienie komórek nerwowych centralnego układu i ich metabolizm, przyczyniając się do lepszego funkcjonowania naszego mózgowia. Lek niespecyficzny stosowany w wielu schorzeniach wynikających z nieprawidłowości w ośrodkowym układzie nerwowym. Preparat zwykle nie przynosi tak spektakularnych efektów jak metylofenidat czy atomoksetyna.
  • Niektóre leki zarejestrowane z powodu zupełnie innych wskazań, przypadkowo okazały się skuteczne w terapii zespołu nadpobudliwości psychoruchowej. Taki efekt zaobserwowano między innymi dla amantadyny, preparatu przeciwwirusowego zalecanego podczas grypy.
  • Bupronion, lek stosowany podczas terapii rzucania palenia papierosów, poprzez hamowanie zwrotnego wychwytu dopaminy i noradrenaliny, nasila ich przewodzenie w ośrodkowym układzie nerwowym i zmniejsza nasilenie objawów zespołu nadpobudliwości psychoruchowej.
  • Osoby z ADHD często w miarą trwania choroby alienują się ze społeczeństwa z obawy ciągłego oceniania przez innych, złośliwych komentarzy, odczuwają lęk przed konfrontacją z obcymi ludźmi bądź większą grupą osób. W celu redukcji lęki można zastosować preparaty anksjolityczne, zmniejszające jego nasilenie. Do popularnych grup środków stosowanych z tego powodu należą powszechnie stosowane benzodiazepiny czy hydroksyzyna, a także buspiron.

Czy zioła mogą pomóc z zespole nadpobudliwości psychoruchowej?

Preparaty ziołowe maja bardzo szerokie zastosowania. Działają zwykle dużo słabiej niż standardowe farmaceutyki, mimo to nie brakuje ich zwolenników. Roślinne środki lecznicze postrzega się jako zdrowsze i mniej szkodliwe dla organizmu. Kilka z nich może dostarczać korzystnych działań u chorych z ADHD.

  • Żeń-szeń syberyjski działa niespecyficznie poprzez ogólną poprawę funkcjonowanie ośrodkowego układu nerwowego.
  • Melisa i rumianek wyciszają ustrój, zmniejszając jego impulsywność i nadpobudliwość.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.

*

*

*